سرِ خط...
در 2 روزِ گذشته، شاید به اندازه 5 سال، بزرگ تر شدم.
دلم را به دریا زدم، نگذاشتم جور جنسیتم را بکِشم، حرفم را زدم.
و بعد، با دل نشین ترین پاسخ منفی در زندگی ام رو به رو شدم!
در چند لحظه، پر شدم از احساس های مختلفِ درهم پیچیده ای که باعث شد چند دقیقه بی اختیار،
اشک هایم بیایند پائین.
خدایا! سپاس از تو
نقطه.
سرِ خط...
دوست داشتنِ تو
مثل قبولی در دانش گاه است
آدم دلش می خواد جار بزند
نقطه.
سرِ خط...
نگاه کردن به چشم هایت
مثل آن وقت هاست که دختر کوچکی بودم
روی تاب دراز می کشیدم
و می گذاشتم آفتاب
در چشم هایم بتابد.
تنها اندکی می شود تابش آورد
نقطه.
سرِ خط...
بعضی ها را می شود تا همیشه دوست داشت
حتی اگر نگاهت نکنند
حتی اگر پس از سال ها، صدایت را از پشت گوشی نشناسند و هر بار ناچار شوی خودت را معرفی کنی
حتی اگر نامت در دفترچه تلفن شان نباشد
دوست داشتنِ این آدم ها را، شاید نشود توضیح داد
با این حال گوشه ای از قلبت را تا ابد برای خودشان نام زده اند
نقطه.
سرِ خط...
همیشه پائیز، خواب تو را می بینم
این رنگ های گرمِ زرد و نارنجی و سرخ
در "تو" به هم می رسند
نقطه.
سرِ خط...
تا
هنگامی
که
روان شناسی
تنها
و
تنها
معطوف
به
ذهن
آدمی
باشد،
شرایط
بیرونی
را
بی تفاوت
باشد،
محافظه کار
باشد،
هرگز
برای
همیشه
هیچ
ذهن
بیماری
بهبودی
نخواهد
یافت
نقطه.
سرِ خط...
بعضی ها را هرچه قدر بیش تر می شناسی، بیش تر علاقه مندشان می شوی. بعضی ها برعکس؛ هرچه قدر بیش تر می شناسی شان، کم تر...!
نقطه.